Gaming wordt gebruikt om mensen in organisaties bewust te maken van veranderingen binnen en buiten de organisatie. Door deel te nemen aan spelsimulaties wordt het functioneren van individuen en groepen inzichtelijk en kunnen deelnemers oefenen met alternatieve manieren van gedrag, individueel en collectief. Spelsimulaties kunnen fungeren als spiegel (voor de bewustwording) en als venster (om alternatieve mogelijkheden voor deze situatie op te sporen). In levensechte spelsimulaties leren deelnemers hoe het gaat, hoe het anders kan én kunnen ze direct oefenen met andere werkwijzen.

Léon de Caluwé heeft vele jaren ervaring met het ontwerpen en begeleiden van spelsimulaties. Hij heeft tientallen spelsimulaties op maat gemaakt en honderden uitvoeringen geleid. Hij heeft samengewerkt met de grote namen op dit terrein, zoals prof. dr. Richard D. Duke en prof. dr. Jac Geurts. Hij geeft opleidingen op dit vakgebied en heeft uitvoerig gepubliceerd.

De meest bekende boeken

• Annemieke Stoppelenburg, Léon de Caluwé, Jac Geurts (2012): Handboek gaming voor organisatieverandering. Deventer: Kluwer.
• Léon de Caluwé, Gert Jan Hofstede en Vincent Peters (eds.) (2008): Why do games work? In search of the active substance. Deventer: Kluwer.
• Jac Geurts, Léon de Caluwé and Annemieke Stoppelenburg (2000): Changing organisations with gaming/simulation. Een gedegen handleiding over achtergronden, het ontwerpen en gebruiken van spelsimulaties.
• Léon de Caluwé (1997): Veranderen moet je leren. Over de opzet en effecten van een grootschalige cultuurinterventie met behulp van een spelsimulatie. In dit boek wordt de opzet van de cultuurinterventie zorgvuldig beschreven en worden de effecten ervan op het denken en doen van medewerkers onderzocht. Er wordt gezocht naar de werkzame bestanddelen van de grootschalige interventie.
• Léon de Caluwé, Jac Geurts, Douwe Buis en Annemieke Stoppelenburg (1996): Gaming: Organisatieverandering met spelsimulaties. Dit boek gaat over het ontwerpen van spelsimulaties en over het begeleiden van spelsimulaties. Het bevat acht cases van organisatieverandering, waarbij een spelsimulatie een hoofdrol heeft gespeeld.

Artikelen

• Gert Jan Hofstede, Léon de Caluwé and Vincent Peters: Why Simulation Games Work. In search of the Active Substance: A Synthesis. Simulation and Gaming, 41(6), 824-843.
• Léon de Caluwé (2008): The active substance from the perspective of change.
  In: Léon de Caluwé, Gert Jan Hofstede and Vincent Peters (2008): Why do games work? Deventer: Kluwer.
• Léon de Caluwé (2007): Using simulation gaming for change of organisations and for change of corporate culture.
  In: Willy Kriz (2007): Gaming Simulation and Organizational Change. Berlin: Wissenschaftlicher Verlag.
• Léon de Caluwé en Annemieke Stoppelenburg (2002): Gaming: een krachtig leermiddel.
• Léon de Caluwé en Annemieke Stoppelenburg (2011): Leren in spelsimulaties. In: Kessels, J en R. Poell: Handboek Human Resource Development. Springer Media.
• Léon de Caluwé and Jac Geurts (1999): The use and effectiveness of gaming/simulation for strategic culture change.
  In: Saunders, D. and J. Severn (1999): Simulations and Games for Strategy and Policy Planning. Londen: Kogan Page.
• Léon de Caluwé en Jac Geurts (1997): Spelsimulaties voor organisatieverandering.
  In: Management en Organisatie, nummer 3, juni/juli 1997.

Zie ook de site van Twynstra Gudde over gaming.